تاریخ انتشار: پنجشنبه 23 مرداد 1404 - 0:22

ارسال نامه “صدام حسین” حاکم عراق به رئیس جمهور وقت ایران (۱۳۶۹ش)

پس از قبول قطعنامه 598 توسط ايران و شروع آتش‏ بس، صدام حسين رييس جمهور منفور عراق پس از آن كه كشور كويت را به اشغال خود درآورد و خود را در برابر تهديدات جديدي از سوي قدرت‏هاي غربي حس مي ‏كرد، در تاريخ 23 مرداد 14 ( 1369 آوريل 1990)، ششمين نامه‏اش را براي حجت‏ الاسلام هاشمي رفسنجاني رييس وقت جمهوري اسلامي ايران ارسال كرد و بر پذيرش كامل و بدون قيد و شرط مفاد قرارداد 1975 الجزاير تأكيد نمود.

در این نامه خطاب به رییس‏ جمهور ایران آمده است: “با این تصمیمِ ما، دیگر همه چیز روشن شده و به این ترتیب همه آنچه را که می‏ خواستید و بر آن تکیه می ‏کردید تحقق می‏ یابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسرا باقی نمی‏ ماند.” این عمل صدام حسین یک پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی برای ایران بود. پس از پنج روز، نیروهای عراقی به مرزهای بین‏ المللی عقب نشینی کردند. به دنبال عقب‏ نشینی نیروهای عراق از اراضی ایران، هیئتی تحت عنوان “هیأت نظارت بر عقب‏ نشینی و نصب علایم مرزی” تشکیل شد. وظیفه این هیئت، نظارت بر عقب‏ نشینی کامل نیروهای عراقی، پاک‏سازی میادین مین، تعیین محل و نصب میله‏ های مرزی جدید بر اساس عهدنامه ۱۹۷۵م بود. بدین ترتیب، پس از تماس‏ها و مذاکرات و تبادل ده نامه بین رؤسای جمهوری دو طرف در طی چهار ماه، مقدمات و تسهیلات لازم جهت ورود به مرحله جدید، یعنی عادی سازی روابط دو طرف، به نحو کاملاً مساعدی فراهم شد.