محمد انور السّادات، رئيس جمهور سابق مصر در 25 دسامبر سال 1918م به دنيا آمد و به هنگام تحصيل در دانشكده افسري با جمال عبدالناصر آشنا شد.
وی در سال ۱۹۵۲ به نهضت افسران آزاد پیوست و پس از پیروزی کودتای ضد سلطنتی سال ۱۹۵۲م، به وزارت کشور دست یافت. سادات از آن پس بارها مناصب مهم کشوری از جمله ریاست مجلس ملی مصر، دبیر کلی حزب اتحادیه ملی مصر و معاونت رئیس جمهوری را به عهده گرفت. پس از درگذشت جمال عبدالناصر، انور سادات در ۱۶ اکتبر ۱۹۷۰م به عنوان رئیس جمهور مصر انتخاب گردید. سادات پس از رسیدن به قدرت، در ششم اکتبر ۱۹۷۳م با یک حمله غافلگیر کننده به مواضع رژیم صهیونیستی در شرق کانال سوئز، درصدد باز پس گرفتن صحرای سینا و جبران شکست جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷م برآمد. در مراحل اولیه این جنگ، موفقیت با مصریها بود ولی با سرازیر شدن سیل کمک از امریکا به اسرائیل و حمله متقابل نیروهای صهیونیستی، این جنگ نیز با شکست و عقب نشینی مصریان خاتمه یافت. از آن پس، سادات، به تدریج از مواضع اصولی و ضد صهیونیستی جمال عبدالناصر دور شد و راه انحراف و سازشکاری را در پیش گرفت. سادات همچنین پس از شکست در جنگ ۱۹۷۳م چارهای جز تغییر کلی سیاست خارجی خود و نزدیکی به غرب ندید. از این رو، به دنبال بهبود رابطه با امریکا، در یک سفر غیرمنتظره به سرزمینهای اشغالی فلسطین در روز نوزدهم نوامبر ۱۹۷۷م باب مذاکرات مستقیم با رژیم صهیونیستی را گشود و سرانجام علیرغم مخالفت شدید سایر کشورهای عرب، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت. ادامه این سیاست، به مذاکرات صلح سران مصر واسرائیل با میانجیگری امریکا منجر شد که در نهایت، موجب انعقاد پیمان ننگین کمپ دیوید در ۲۶ مارس ۱۹۷۹م گردید که خشم کشورهای اسلامی را برانگیخت. سادات در سال ۱۹۸۰م خود را رئیس جمهور مادامالعمر مصر اعلام کرد و در سال ۱۹۸۱ کمکهای شایان تسلیحاتی و نیروی انسانی برای کمک به عراق در جنگ علیه جمهوری اسلامی ایران ارسال نمود. انور سادات با تن دادن به استراتژی امریکا و اعمال سیاستهای درهای باز در کشورش، باعث گسیل سرمایه داران و مستشاران امریکایى به مصر شد. او همچنین پس از انعقاد قرارداد کمپ دیوید، به صهیونیست ها اجازه تأسیس سفارتخانه در قاهره را داد. ادامه اعمال ننگین سادات باعث شد تا بسیاری از کشورهای اسلامی با مصر قطع رابطه کنند و حتی عضویت مصر را از اتحادیه عرب لغو نمایند. ادامه این اعتراضات باعث شد تا گروه اسلامی الجهاد، طرح اعدام انقلابی سادات را عملی سازد. در روز ششم اکتبر سال ۱۹۸۱م، هنگامی که انور سادات در جریان مراسم سان و رژه، به مناسبت سالگرد جنگ ۱۹۷۳ اعراب و اسرائیل مشغول تماشای پرواز هواپیماهای میراژ فرانسوی بود، سروان خالد شوقی اسلامبولی و دوستانش که برای قتل سادات هم قسم شده بودند، پس از پیاده شدن از زره پوشها و خودروهای نظامی خود، با سرعت عملی که بیشتر به یک فیلم سینمایى شباهت داشت، با شلیک مسلسل و پرتاب نارنجک به طرف جایگاه سادات پیش رفتند. در جریان این عملیات هفت نفر ازکسانی که نزدیک سادات نشسته بودند از پای درآمدند و انور سادات نیز ساعتی بعد در بیمارستانی که محمدرضا پهلوی را در آخرین روزهای حیات در آن بستری کرده بودند، در ۶۳ سالگی درگذشت.
