ذوالفقار علي بوتو سياستمدار پاكستاني، در پنجم ژانويه 1928م در خانواده اي ثروتمند و مسلمان در شهر لاركانا به دنيا آمد.

وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، از دانشگاه‏های کالیفرنیا و آکسفورد در رشته حقوق فارغ ‏التحصیل شد. بوتو پس از اتمام تحصیلات خود، شغل وکالت را در پاکستان برگزید و در دادگاه عالی مشغول فعالیت گردید. او در سال‏های بعد، وارد فعالیت‏های سیاسی شد و از سال ۱۹۵۸م به مدت هشت سال در دولت‏های مختلف پست وزارت یافت. بوتو در سال ۱۹۶۶م به دلیل نپذیرفتن موافقتنامه با هند بر سر کشمیر از مقام خود استعفا داد و سال بعد حزب مخالف دولت را به نام حزب مردم تشکیل داد. این حزب در انتخابات سال ۱۹۷۰م اکثریت کرسی‏ها را به دست آورد. ذوالفقار علی بوتو در سال ۱۹۷۱م، به دنبال شکست پاکستان از هند و تجزیه پاکستان شرقی، به ریاست جمهوری پاکستان رسید. در سال ۱۹۷۳م، هنگامی که قانون اساسی جدید پاکستان، قدرت اصلی را به نخست‏ وزیر سپرد، بوتو عهده دار این سمت شد. در نهایت در ۱۹۷۷، ژنرال محمد ضیاءالحق طی کودتایی، بوتو را سرنگون کرد و او را به قتل و خیانت به کشور، متهم نمود. ذوالفقار علی بوتو سرانجام علی‏رغم درخواست رهبران برخی کشورها برای عفو وی، در چهارم آوریل ۱۹۷۹م در ۵۰ سالگی اعدام شد.