با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، دولت مركزي افغانستان از دريافت كمك محروم شد و ژنرال نجيب اللَّه در 15 آوريل 1992م از حكومت بركنار گرديد و به دفتر سازمان ملل متحد در كابل پناه برد.

جانشینان نجیب ‏اللَّه که چهار تن از معاونانش بودند، آمادگی خود را برای مذاکره و یافتن راه حل معضل افغانستان اعلام داشتند. در این زمان درگیری‏هایى بین گروه‏های افغان صورت گرفت و کار به نبرد و بمباران کابل کشیده شد. در نهایت، با ائتلاف گروه‏های مسلمانِ میانه‏ رو، با رای شورای موقت رهبری افغانستان، دولتی به سرپرستی صبغت اللَّه مجددی در کابل تشکیل شد. دولت موقت افغانستان در مه ۱۹۹۲م انحلال حزب کمونیست وطن را اعلام داشت و به دنبال آن، قوانین و مقررات اسلامی را به ویژه درباره ممنوعیت نوشیدن مشروبات الکلی و پوشش زنان به مورد اجرا گذارد. پس از چندی، گروه‏های افغان خواستار برگزاری انتخابات و کناره ‏گیری نظامیان از قدرت شدند. چند روز پس از این توافق، صبغت اللَّه مجددی که به طور معجزه ‏آسا از یک سوء قصد جان به در برده بود، از ریاست جمهوری استعفا داد و بدین‏ سان، امید به صلح از میان رفت و شهر کابل و دیگر نواحی کشور، دستخوش آشوب و صحنه زد و خورد میان گروه‏های مختلف گردید. این آشوب‏ها در سالیان بعد با ظهور طالبان ادامه یافت و خسارات فراوانی به کشور و مردم وارد آورد.