وی از جوانی به ابزارهای مکانیکی علاقه داشت تا اینکه در دانشگاه کمبریج انگلستان در زمینه های ریاضی، فیزیک و فلسفه به تحصیل و تحقیق پرداخت. نیوتن در ۲۴ سالگی قوانین اساسی فیزیک را تنظیم کرد و آنها را درباره اجرام آسمانی به کار برد. مهمترین کشف نیوتن، قانون اصلی جاذبه است. کشفیات علمی نیوتن، پایه بسیاری از اکتشافات بعدی دانشمندان درباره قوانین حاکم بر طبیعت و اصول ریاضی و هندسی شد. نیوتن مفاهیم و قوانین اساسی مکانیک را فرمول بندی نمود و پس از کشف جاذبه عمومی، منظره ای فیزیکی از جهان به وجود آورد که تا آغاز قرن بیستم دست نخورده باقی ماند. نیوتن را به دلیل مطالعه آثار ریاضی دانان بزرگ و به ویژه پایه گذاری اساس حساب و جبر و آنالیز، به عنوان یکی از بنیان گذاران اصول ریاضیات عالی می دانند. نیوتن پس از تحقیقات جالبی که درباره نور انجام داد ثابت کرد که نور خوشید یا نور سفید عملاً از ترکیب رنگهای گوناگون به وجود آمده است که با یک منشور ساده قابل تجزیه است. نتیجه این تجربه، باعث ایجاد مفهوم طیف یا نوار رنگ گردید و پایه طیف شناسی ریخته شد. وی همچنین با ساخت نوعی تلسکوپ که به جای عدسی، دارای آینه بازتابنده بود، پایه تلسکوپهای امروزی را گذارد و از آن برای بررسی اعماق کیهان استفاده بُرد. دیدگاههای این دانشمند بزرگ جهان درباره دین، فلسفه و اخلاق نیز مورد توجه بسیاری از دین شناسان و متفکران قرار گرفته است. نیوتن آثار متعددی به نگارش درآورده است که کتاب مبانی ریاضی فلسفه طبیعی درباره حرکت اجسام، مهمترین اثر اوست. نیوتن در این کتاب پیروی حرکات اجسام در زمین و آسمان را بر اساس قوانین واحد اثبات می کند و قوانین مهم سه گانه خود را در این باره مطرح می سازد. او بیش از بیست سال آخر عمر را در مقام ریاست انجمن سلطنتی انگلستان گذراند و فعالیتهای علمی خود را ادامه داد. اسحاق نیوتن سرانجام در ۲۰ مارس سال ۱۷۲۷م در ۸۵ سالگی درگذشت و در کلیسای وست مینْسْتِر که مدفن بزرگان بسیاری است به خاک سپرده شد.