ادیسون از کودکی، فکری خلاق و پشتکاری فراوان داشت. از اینرو تصمیم گرفت که مسیر زندگی خود را در راه ارتقاء علم و دانش قرار دهد. تحقیقات علمی ادیسون از ده سالگی او آغاز شد و او وقتش را در مطالعات و اختراعات علمی صرف میکرد. وی از طریق چاپ و انتشار روزنامه در قطار، هزینه آزمایشهای خود را به دست می آورد. ادیسون مردی شگفت آور، پرکار و کم خواب بود. چون از کار روزانه دست می کشید، مطالعات علمیش را درباره برق دنبال می کرد و گاه تا سپیدهدم بیدار بود. دامنه فعالیت و کار او آنچنان گسترده و زیاد بود که گاهی ۲۰ ساعت در روز کار می کرد و بر این عقیده بود که حداقل در هر ده روز یک اختراع جدید عرضه نماید. این اعتقادْ سرانجام جامه عمل پوشید و او در طی عمر پربار علمی خود، صدها اختراع را به انجام رساند. ادیسون در سال ۱۸۷۹م نخستین لامپ را اختراع کرد و در سالهای بعد، اولین مرکز تولید و توزیع شبکه برق را برای روشنایى به وجود آورد. وی قبل از آن که چراغ برقِ خود را اختراع کند، یک شبکه ایستگاه های مرکزی و همچنین کنتوری برای اندازه گیریِ مقدارِ مصرف برق اختراع کرد. ادیسون در تکمیل رادیو نیز کوشید و اختراعات دیگران از جمله تلفن، ماشین تحریر، سینما، ژنراتورهای برق و ترنهای برقی را کامل کرد. شکست، هرگز ادیسون را نا امید نمی کرد و او سرانجام پس از ده هزار بار آزمایش برای ذخیره برق در باتری، به نتیجه دلخواه رسید. از این مخترع شهیر که به دلیل کثرت اختراع، به پدر اختراعات مشهور است، بیش از ۱۳۰۰ اختراع به ثبت رسیده که موارد ثبت نشده، بیشتر است. آنچه در زندگی ادیسون مهم بود آن که وی به معنای مصطلح علمی، دانشمند و صاحب تحصیلات عالی نبود، اما دستآوردهای فکری او، زمینه ساز ترقی دانشمندان و اندیشمندان در سالهای بعد از او گردید. ادیسون موفق شد مرز میان علم و اختراع را بردارد و راه را برای شرکت همگان در پیشرفت علوم و بهره برداری از آن آماده سازد. ادیسون در تعریف نبوغ گفته است: یک درصد الهام و نود و نه درصد کوشش و تلاش. توماس آلوا ادیسون سرانجام در نهایتِ شهرت و محبوبیت در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱م، در ۸۴ سالگی درگذشت.