آيت اللَّه سيد صدرالدين صدر عاملي فرزند سيداسماعيل در سال 1299 ق در خانواده اي اصيل و مشهور به فضل، ادب و تقوا در كاظمين به دنيا آمد.
ایشان بعد از عزیمت به کربلا، دروس سطح را در خدمت اساتیدی همچون شیخ حسن کربلایى فرا گرفت. آیت اللَّه صدر در سال ۱۳۲۸ ق راهی نجف اشرف گردید و از محضر آیات عظام: آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی و میرزاحسین نایینی بهره مند شد. در سال ۱۳۳۹ به ایران سفر نمود و حدود شش سال در مجاورت حرم مطهر حضرت رضا(ع) به تدریس و ارشاد پرداخت. ایشان بعد از یک سفر به عراق دوباره به مشهد برگشته و به تدریس و اقامه ی نماز در مسجد گوهرشاد پرداخت. آیت اللَّه صدر با پیشنهاد آیت اللَّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزهی علمیه ی قم، به شهر قم آمده و پس از فوت حاج شیخ، به یاری آیت اللَّه سیدمحمدتقی خوانساری و آیت اللَّه سیدمحمد حجت کوه کمره ای، سرپرستی حوزه را به عهده گرفته و به حفظ و توسعه ی آن پرداختند. اصول دین، حاشیه بر کفایهُ الاصول و خُلاصهُ الفُصول از جمله تألیفات این مرجع بزرگ دینی است. آیت اللَّه سید صدرالدین صدر، پدر بزرگوار امام موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان می باشد. سرانجام این عالم ربانی در ۷۴ سالگی بدرود حیات گفت و در مسجد بالاسرِ روضه ی منوره ی حضرت معصومه(س) در کنار آیت اللَّه حائری یزدی، به خاک سپرده شد.