به این جهت مردم باید خانه های خود را در این ایام، پاکیزه کنند، فرشهای زیبا بگسترانند و غذای خوب طبخ نمایند. در صدر اسلام، ایرانیانی که در مرکز خلافت به سر میبردند طبق سنت ملی خویش به این عید پایبند بودند. در خبر است که برای امیرالمومنین(ع) هدیه نوروزی آوردند و نیز امام صادق(ع) فرمود: “در عید نوروز حق تعالی در روز اَلَست، از ارواح بندگان پیمان گرفته است که او را به یگانگی بپرستند و برای او شریکی قرار ندهند. این روز، اولین روز طلوع آفتاب، اولین روزِ وزیدن بادها و رویش گیاهان میباشد. در این روز، جبرئیل بر حضرت رسول، وحی آورد و بعثت پیامبر از این روز آغاز شد و پیامبر اسلام(ص)، در چنین روزی، بتهای کافران را نابود کرد، روزی است که پیامبر اکرم(ص) در غدیر خم برای ولایت امیرالمومنین(ع) از مردم پیمان گرفت. روزی که آن حضرت بر خوارج نهروان پیروز شد و روزی است که قائم ما اهلبیت(ع) ظهور خواهد کرد.” (بحار، ج ۵۶، ص ۱۱۹) سیدبن طاووس که از دانشمندان بزرگ شیعه است درباره نوروز مینویسد: “و در چنین روزی مردم باید همانند روز مبعث و غدیر، با دعا و نماز و روزه به سپاسگزاری از افاضه نعمت بزرگ هستی بپردازند و با استعمال بهترین عطرها و پوشیدن تمیزترین جامهها به استقبال آن روند.