وی پس از پایان تحصیلات، وارد فعالیتهای سیاسی شد و توانست به مدت ۵۰ سال، قدرت وموقعیت ممتازی را در حزب محافظه کار انگلیس کسب کند. بالفور به خاطر نقش موثری که در پیشبرد اهداف سیاسی استعمار بریتانیا در افریقای جنوبی به ویژه درجنگهای استعماری با بومیان آن کشور داشت، در پایان این جنگها در سال ۱۹۰۲م به نخست وزیری انگلستان رسید و سه سال در این مقام بود. وی پس از آن از سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۹م، وزیر امور خارجه انگلیس نیز بود و به عنوان مؤثرترین عامل برای پیشبرد سیاست خارجی انگلیس در سالهای قبل و بعد از جنگ جهانی اول عمل می کرد. بالفور در سالهای بعد نیز در هرم قدرت انگلستان حضور داشت و طراح اصلی سیاستهای دولت استعمارگر انگلیس در جهان به شمار می رفت. مشخص ترین نقطه در زندگی بالفور، تلاشی بود که وی با صدور اعلامیه معروف خود برای تشکیل دولت صهیونیستی در سرزمین اسلامی فلسطین به عمل آورد. در این اعلامیه که در دوم نوامبر ۱۹۱۷م انتشار یافت، بالفور به ضرورت تشکیل دولت یهود در فلسطین و حمایت دولت انگلستان از این دولت غصبی تأکید کرده بود. هفت ماه پس از صدور این اعلامیه، سرزمین فلسطین طی نبرد نیروهای انگلیسی و عثمانی به تصرف بریتانیا درآمد. این عملیات نظامی در فلسطین، در چهارچوب اجرای اعلامیه بالفور به وقوع پیوست و عملاً حکومت نظامی انگلیس بر سرزمین فلسطین حکمفرما گردید. این رویدادْ زمینه ساز انتقال تدریجی یهودیان جهان، با کمک و مساعدت انگلیسیها و سرمایه داران یهودی، به فلسطینِ تحت اشغال بریتانیا شد. اعلامیه بالفور در سال ۱۹۲۴م با حذف ماده ایجاد دولت یهود، در جامعه ملل به تصویب رسید. از این پس تمام کوشش صهیونیست ها، مصروف جذب و جلب مهاجران یهود از اقصی نقاط جهان به فلسطین گردید. با این حال، آرتور جِیمز بالفور تشکیل دولت غاصب صهیونیستی را به چشم خود ندید و سرانجام در ۱۹ مارس ۱۹۳۰م و در بحبوحه انتقال یهودیان جهان به فلسطین اشغالی، در ۸۲ سالگی جان سپرد. (ر.ک: ۲ نوامبر)