نزول کتاب مقدس انجیل بر حضرت عیسی بن مریم(علیه السلام)

نام این کتاب دوازده بار در قرآن مجید ذکر شده است. قرآن، انجیل را کتاب خدا می‏ داند ولی آن انجیلی را کتاب آسمانی می‏ خواند که مشتمل بر احکام و تکالیف بشر باشد؛ زندگی او را تنظیم کند و سر و سامان بخشد، چنان‏که شأن ادیان الهی است. گویند: انجیل‏های کنونی نزد مسیحیان چهار است: انجیل مَرقُس که از همه‏ ی اناجیل، قدیم‏تر است و به احتمال قوی در شهر انطاکیه در حدود سال‏های ۷۰ – ۶۵ میلادی به تحریر درآمده است. انجیلِ متی و لوقا پس از مَرقُس و انجیلِ یوحَنّا، شصت سال پس از مسیح یعنی سال ۹۳ میلادی نوشته شده است. لازم به ذکر است که مسیحیان در کنار این چهار انجیل، به مجموعه ‏ای دیگر از مکتوبات و رسالات اعتقاد دارند که به مجموعه ‏ی آن‏ها عهد جدید اطلاق می‏ نمایند. به هر تقدیر آن‏چه که برای هدایت آدمیان توسط حضرت عیسی(ع) آورده شده، از دسترس ما خارج است و آن‏چه که به نام اناجیل در کتاب مقدس دیده می ‏شود، محصول تلاشِ مسیحیان و رسولان دوره ‏ی اول مسیحیت می ‏باشد.