خداوند او را فردی یکتا پرست و دین او را حنیف خوانده است ( آل عمران ، ۶۷ ) و امر می فرماید که دین ابراهیم را پیروی کن ( نساء ، ۱۲۵ ) . او پیامبر ی راستین و فردی صدیق بود ( مریم ، ۴۱ ) و خداوند به او و خاندانش نعمت حکمت و سروری اعطا نمود ( نساء ، ۵۴ ) . در تعالیم اسلامی ابراهیم از پیامبران اولی العزم و دارای شریعت می باشد ، و قرآن در چند مورد اشاره دارد که ابراهیم علیه السلام دارای کتاب آسمانی به نام « صحف » بوده است . سرای آخرت بسی بهتر و پاینده است ، همانا این حقیقت در صحف ( رسولان ) پیشین ( یعنی ) صحف ابراهیم علیه السلام و موسی علیه السلام ذکر شده است . ( اعلی ۱۹تا ۱۷ ) ( از آیه فوق استفاده می شود که کتاب ابراهیم مجموعه ای از دستنوشته ها و کتابچه ها بوده است . زیرا اگر در آیه ، لفظ « صحیفه » به صیغه جمع یعنی « صحف » بیان شده است ، جهت اشاره ای به دو کتاب ابراهیم و موسی نیست ، بلکه این کلمه نام خاص برای نامه ها یا نوشته های دینی مربوط به ابراهیم می باشد . چون در زبان عربی برای دو شیء ، صیغه تثنیه می آورند نه جمع ) آن چنان که از بیان قرآن مشهود است این کتاب یا کتاب ها محتوایی آسمانی و نازل شده از سوی خداوند داشته اند ، و متون آن مجموعه ای از وحی الهی بوده است که به ابراهیم نازل شده بود . ( نساء ، ۶۳ ) بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه نازل شده به ما و آنچه نازل شد بر ابراهیم … ( آل‌عمران ، ۸۴ ) اما از آنجا که ابراهیم ( بر طبق شواهد تاریخی ) حدود ۳۸۰۰ سال قبل می زیسته است ، از کتاب او چیزی بجای نمانده و حتی در کتب مقدس عبرانی نیز نامی از کتاب و متن آن نرفته است . اما از اشارات قرآنی مشخص است که محتوای صحف ابراهیم با کتاب موسی کاملاً هم سو و هم سنگ بوده است . ( اعلی ، ۱۹ )