انتشار “روزنامه ی صور اسرافیل” در صدر مشروطیت(۱۳۲۵ق)

در دوره ‏ی انتشار روزنامه ‏ی صور اسرافیل، این روزنامه به مشکلاتی دچار شد. از جمله آن که چندین بار نویسنده‏ ی او را تکفیر کردند و بساط روزنامه را فروپیچیدند. میرزا جهانگیرخان شیرازی، این روزنامه را در تکمیل معنی مشروطیت و حمایت از مجلسِ شورای ملی و یاری روستائیان، ضُعفا، فقرا و مظلومین، انتشار می‏داد. این روزنامه سرانجام پس از کشته شدن میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل به دستور محمدعلی شاه قاجار تعطیل شد. پس از آن در سال ۱۳۳۷ق، مجدّداً سه شماره به همت علامه دهخدا در سوئیس انتشار یافت و سپس برای همیشه تعطیل گردید. تا آن وقت، ادبیات و انشاء ایرانی عموماً و روزنامه ‏ها خصوصاً، به طرز نگارش قدیم، حاوی الفاظ مُسَجَّع، بی‏ حقیقت و بدون معنی و خالی از سود و اثر بود، اما روزنامه ‏ی صور اسرافیل به زبان مردمِ همان زمان نوشته می‏شد و حتی از آوردن اصطلاحات و لغات عامیانه ابا نداشت. از این رو در سبک نثر فارسیِ معاصر تأثیر بسزا کرد. مهم‏ترین مقالات این روزنامه، مقالات علی اکبر دهخدا بود که تحت عنوان “چرند و پرند” منتشر می‏شد.