او یک مسیحی فقیر بود ولی تلاشهایش برای دفاع از حقوق سیاهان مورد حمایت همه سیاهپوستان مسلمان و مسیحی قرار گرفت. لوترکینگ، مهاتما گاندی، رهبر استقلال طلب هند را پیشوای خود قرار داده بود. در سال ۱۹۵۶م وقتی زن سیاهپوستی حاضر نشده بود در اتوبوس جای خود را به یک زن سفیدپوست بدهد، و آن زن سیاهپوست را به همین دلیل از اتوبوس بیرون انداختند، مارتین لوترکینگ، استفاده سیاهان از اتوبوس را در سراسر امریکای شمالی تحریم کرد و این تحریم توسط دوازده میلیون سیاهپوست امریکایى رعایت شد تا اینکه در اواخر همین سال، دادگاه عالی ایالات متحده، تبعیض میان سفید و سیاه را در کشور ممنوع اعلام کرد. مارتین در سال ۱۹۶۳م جنبش عظیم یک صد هزار نفری را در پایتخت امریکا تدارک دید. او در سال ۱۹۶۴م به سبب مبارزات صلح آمیز و بدون خشونت خود، موفق به دریافت جایزه صلح نوبل گردید، اما در ۴ آوریل ۱۹۶۸م به ضرب گلوله یک سفید پوست نژادپرست از اعضای فرقه تروریستی کوکلوکْسْ کِلان، در ۳۵ سالگی به قتل رسید.