پس از آنكه رضاخان پهلوي به قدرت دست يافت، درصدد برآمد تا از آيت اللَّه سيدحسن مدرس انتقام بگيرد و او را از سر راه خويش بردارد.

به همین منظور ده نفر از مأموران شهربانی را مأمور ترور وی نمود. در هفتم آبان ماه ۱۳۰۵ شمسی هنگامی که آیت‏ اللَّه مدرس از کوچه‏ ای در تهران عبور می‏ کرد از اطراف، مورد سوء قصد و شلیک گلوله‏ ها قرار گرفت. ولیکن بدون اینکه به خود تزلزلی راه دهد با چابکی از مهلکه نجات یافت و تنها از ناحیه کتف و ساعد زخمی گشت و به بیمارستان منتقل گردید. ایشان از بیمارستان پیام فرستاد: به رضاخان بگویید که به کوری چشم بدخواهان، من هنوز زنده ‏ام. با این حال، رضاخان وجود او را تحمل نکرد و پس از چندی ایشان را به خواف در استان خراسان تبعید کرد و پس از سالیانی تبعید، به شهادت رساند.