تصویب تشکیل کشور فلسطین از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد (۱۹۷۴م)

با این حالْ بسیاری از قطعنامه ‏های سازمان ملل با در نظر گرفتن مطامع قدرت‏های بزرگ و صهیونیست‏ها صادر می‏گردید. دولت نژادپرست اسرائیل به استناد یکی از همین قطعنامه‏ ها در ۱۴ ماه مه ۱۹۴۸م اعلام موجودیت نمود. در این میان، مسئله فلسطین علی‏رغم تلاش‏های مستقیم و غیرمستقیم کشورهایى چون امریکا و انگلستان، به واسطه مبارزات حق‏ طلبانه مردم فلسطین همیشه به عنوان یکی از مسائل روز مطرح ماند. مظلومیت و آوارگی این ملت و از سوی دیگر ظلم و جنایات فراوان و وحشتناکی که سردمداران رژیم صهیونیستی در حق مردم فلسطین انجام می‏دادند باعث شد تا این مسئله در مجامع جهانی مطرح شود. در این راستا، کنفرانس سرانِ عرب در نوامبر ۱۹۷۳م، سازمان آزادی‏بخش فلسطین را تنها نماینده قانونی مردم این منطقه دانست و در فوریه ۱۹۷۴م کنفرانس سران کشورهای اسلامی نیز آن را تأیید نمود. با این پیش زمینه ‏ها در ۲۳ نوامبر ۱۹۷۴م مجمع عمومی سازمان ملل در دو قطعنامه این مسئله را مورد توجه قرار داد و در آن‏ها اولا به سازمان آزادی‏بخش فلسطین اجازه داد تا به عنوان عضو ناظر در جلسات این مجمع شرکت نماید و ثانیاً حقوق ملت فلسطین در بازگشت به میهن و برخورداری از حقوق ملی را به رسمیت شناخت. در این جلسات یاسر عرفات رئیس سازمان آزادی‏بخش فلسطین موسوم به ساف، سخنرانی نمود و ضمن آن به این نکته اشاره کرد که در یک دست سلاح و در دست دیگر زیتون آورده‏ام که نشانه صلح است، نگذارید این زیتون را زمین بگذارم. اقدام سازمان ملل باعث شد تا افکار عمومی با حقانیت و مظلومیت فلسطینیان و جنایات اسرائیل آشناتر شوند. با این حال، حمایت دولت‏های بزرگ از اسرائیل و تداوم جنایات این رژیم و نیز سازشکاری برخی از سران عرب و رهبران فلسطین باعث شده است تا مساله فلسطین همچنان لاینحل باقی بماند، و مردم مسلمان فلسطین به مبارزه و انتفاضه روی آورند.