این دادگاه که از طرف پاپ اداره می شد در قرن شانزدهم در تمام اروپا به جز انگلستان تسلط پیدا کرد، ولی بعد از یک قرن رو به ضعف گذاشت. این بنگاه وحشتناک و هول انگیز، در بیدادگری و تعدی چنان گستاخ و گسترده بود که حتی به کردار و رفتار و توجه و پندار درونی و قلبی و وجدان مردم تهمت میزد و متهمان را فقط با همین تهمت ها، زنده زنده به کوره های آدمسوزی می سپرد. دوشیزه ژاندراک نوزده ساله، رهبر آزادی بخش و چهره ملی فرانسه در همین آتش اتهام واهی و بی اساس، زنده زنده سوزانیده شد. همچنین گالیله منجم و ستاره شناس مشهور ایتالیایى، در ۲۲ ژوئن سال ۱۶۳۳م در این دادگاه محاکمه گردید. تنها در کشور اسپانیا در مدت ۳۵۰ سال، بیش از سی وچهارهزار نفر سوزانده و در حدود سیصدهزار نفر دیگر توسط این دادگاه به اعمال شاقه، زندان ابد و تبعید محکوم شدند. این دادگاه سرانجام پس از حدود ششصد سال فعالیت، در هفدهم ژانویه ۱۸۰۸م به دستور ناپلئون بُناپارت تعطیل شد.(ر.ک:۲۷آوریل)