آيت اللَّه ميرزا خليل كمرهاي در سال 1276ش (1317ق) در كمره از توابع خمين به دنيا آمد و پس از طي مقدمات و سطوح در خوانساري، راهي اراك گرديد.
او جزو اولین شاگردان آیت اللَّه حائری یزدی در اراک بود و به همراه استاد، راهی قم شد. آیت اللَّه کمره ای همچنین دروس فلسفه و خارج فقه را با حضرت امام خمینی(ره) مباحثه میکرد. وی در قم در درس آیات عظام: میرزا جواد ملکی تبریزی، حاج شیخ عباس محدث قمی و سید محمد حجت کوه کمره ای شرکت کرد و پس از سالیانی، به اجتهاد دست یافت. آیت اللَّه کمرهای در زمان رضاخان، به سبب مخالفت با کشف حجاب، به دستور شاه، دستگیر و زندانی شد و به تهران تبعید گردید. ایشان بعدها به عنوان نماینده آیت اللَّه بروجردی به مصر رفت و از شیخ شلتوت، رییس دانشگاه الازهر به خاطر به رسمیت شناختن مذهب تشیع تشکر نمود. آیت اللَّه کمرهای در چندین نوبت به ریاست کنفرانس عالَم اسلام انتخاب شد و به سخنرانی پرداخت. ایشان همگام با مبارزات سیاسی به همراه آیت اللَّه طالقانی در دوره دکترای دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز تدریس میکرد. تفسیر سوره نور، اسرار حج، فلسفه غیبت امام زمان، قبله اسلام، افق اعلی و افق وحی و دهها اثر دیگر از این عالم ربانی به جای مانده است. آیت اللَّه خلیل کمره ای سرانجام در نوزدهم مهر ۱۳۶۳ ش برابر با پانزدهم محرم ۱۴۰۵ ق در ۸۷ سالگی در تهران درگذشت.
