شهادت عالم مجاهد آیت اللَّه “سید محمد باقر صدر”

آیت اللَّه سیدمحمدباقر صدر در ۲۵ ذیقعده‏ ی سال ۱۳۵۳ ق در شهر کاظمین در خانواده‏ ای عالم ‏پرور به دنیا آمد. وی در کودکی پدر را از دست داد و از آن پس تحت تکفّل برادر بزرگش، سید اسماعیل، قرار گرفت. شهید صدر در ۱۲ سالگی راهی نجف اشرف گردید و پس از چند سال، دوره‏ ی عالی فقه و اصول را در نزد حضرات آیات سید ابوالقاسم خویى و دایى خود شیخ محمدرضا آل یاسین گذراند. این عالم بزرگوار در جوانی به اجتهاد دست یافت و از ۲۵ سالگی تدریس خارج اصول و سپس خارج فقه را آغاز کرد. آیت اللَّه صدر در طول نزدیک به ۳۰ سال تدریس، شاگردان مستعدّی تربیت کرد که حضرات آیات سیدمحمد باقر حکیم، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، سیدکاظم حسینی حائری، شیخ مهدی آصفی و… از آن جمله ‏اند. همچنین کتاب‏های فراوانی از شهید صدر به یادگار مانده ‏اند که کتب فَلسَفَتُنا(فلسفه‏ ی ما) و اقتصادُنا،(اقتصاد ما) سمبل قدرت نمایى ایدئولوژی اسلامی در برابر اندیشه‏ های وارداتی شرق و غرب بود. ایشان تفکیک مسأله‏ ی رهبری فکری را از مسأله‏ ی رهبری سیاسی امکان‏پذیر نم ی‏دانست و همراهِ فعالیت‏ های فکری، به فعالیت ‏های سیاسیِ جامعه نیز همت می‏ گماشت. این مبارزات پرشور به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و حمایت امام خمینی از ایشان، خطری جدی برای بعثیان به شمار می‏ آمد و بدین سبب حاکمان عراق، حضور این رادمرد صحنه‏ ی دین و سیاست را تحمل نکردند. سرانجام مزدوران حزب بعث عراق آیت اللَّه صدر را پس از چند روز بازداشت و اِعمال وحشیانه ‏ترین شکنجه‏ ها، به همراه خواهر فداکارش بنت الهدی، در روز ۱۹ فروردین ۱۳۵۹ شمسی برابر با ۲۴ جمادی‏الاولی ۱۴۰۰ ق در ۴۷ سالگی به شهادت رساند. پیکر پاک این دو عزیز در فضایی غم‏بار و بدون حضور مردم در نجف اشرف به خاک سپرده شد.