ژنرال محمد ضياء الحق رئيس جمهور سابق پاكستان در سال 1926 به دنيا آمد.
وی از جوانی وارد نظام شد و بخش اعظم عمر خود را در ارتش گذراند. ضیاء الحق در روز ۵ ژوئیه ۱۹۷۷م در پی یک کودتای نظامی علیه حکومت ذوالفقار علی بوتو، نخستوزیر وقت پاکستان زمام امور را بر عهده گرفت. ضیاءالحق پس از به دست گرفتن قدرت، ذوالفقار علی بوتو را علیرغم درخواست های بین المللی در ۴ آوریل ۱۹۷۹ به جوخه اعدام سپرد، اکثر احزاب پاکستان را منحل نمود و فعالیتهای سیاسی را ممنوع کرد. ضیاءالحق با به دست گرفتن قدرت مطلقه در پاکستان، این کشور را به سمت بلوک غرب سوق داد و آن را به صورت یکی از اقمار امریکا در منطقه آورد، به طوری که چندین پایگاه نظامی را در اختیار آنان قرار داد. تجاوز نیروهای شوروی به افغانستان در سال ۱۹۷۹، بیش از پیش موقعیت ضیاءالحق را نزد دولتهای غربی مستحکم ساخت. وی از آن پس مجری سیاستهای غرب در خصوص مسئله افغانستان گردید و پیشرفت سیاست امریکا در حل مسئله افغانستان با نقش او به عنوان کارگزار سیاستهای غرب، در منطقه، صورت میپذیرفت. او در عین حال تلاش فراوانی داشت که روابطی با جمهوری اسلامی ایران و عراق داشته باشد و به همین سبب در هیأت های میانجی منتخب سازمان کنفرانس اسلامی که به ایران و عراق سفر میکردند عضویت داشت. ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف سه ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد ولی بیش از یازده سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد. او دارای مخالفان فراوانی در داخل کشور بود که بینظیر بوتو دختر ذوالفقار علی بوتو، از مهمترین آنها بود. ژنرال ضیاءالحق سرانجام در راه بازگشت از ایالت پنجاب به اسلام آباد دچار سانحه هوایی گردید و در ۱۷ اوت ۱۹۸۸م به اتفاق ۲۹ نفر از همراهانش در ۶۴ سالگی کشته شد.
