موضوع آخرین خطبه هاشمی رفسنجانی (۱۳۸۸/۴/۲۶)

سخنان من، سخن کسی است که از لحظات اولیه شروع مبارزات لحظه‌به لحظه، همراه امام و انقلاب بوده.ما می دانیم اساس تفکر  امام چه بود. در جریان مبارزات، وقتی پیشنهاداتی برای استفاده از اسلحه و ترور می شد، امام می گفتند: اساس “مردم” هستند چون اگر مردم همراه ما باشند همه چیز داریم. بعد از انقلاب هم همین طور،حکومت اسلامی، بدون حضور مردم، نمی شود.اگر مردم راضی نباشند، این حکومت انجام نمی شود. روایتی از سید بن طاووس است:  بعد از غدیر، پیامبر در آخر عمرشان به علی(ع) می فرمایند: تو به امر خدا،ولیّ این امّت هستی اگر دیدی مردم راضیند، آمدند و با اجماع نسبی و کافی به شما مسئولیت دادند، بپذیر، ولی اگر  نخواستند، رهایشان کن. چون مبنای اسلام و پیامبر، بر همین پایه استوار بوده.

تحلیل: آنچه که در این خطبه آمد خطاب به شخص میر حسین موسوی بود که علی رغم عدم اقبال مردم به ایشان با بیانیه های پی در پی؛ دنبال ایجاد آشوب بود، لیکن برداشتهای متفاوتی از این خطبه ها شد و هر گروهی به شکلی آن را تفسیر نمودند از جمله اینکه بعضی ها می گفتند منظور ایشان رهبر انقلاب است در حالی که اگر به زوایای مختلف آن  اندیشیده می شد فرد مورد خطاب این سخن  «میر حسین موسوی» بود که ادعا داشت در انتخابات تقلب شده است!