شهادت آیت اللَّه “سید عبدالحسین دستغیب” سومین شهید محراب در شیراز (۱۳۶۰ش)

وی پس از سپری کردن مقدمات علوم اسلامی، در ۲۲ سالگی به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آنجا از محضر استادانی چون سیدابوالحسن اصفهانی، شیخ محمد کاظم شیرازی و سید میرزا آقا اصطهباناتی استفاده نمود و پس از سالیانی اقامت در نجف، از بزرگان حوزه علمیه آن سامان، اجازه اجتهاد گرفت. در نجف روح جستجوگر آن شهید در پی یافتن صاحبدلی بود که او را به ودای ایمَن برساند، تا آنکه سرانجام در محضر پرفیضِ استاد اخلاق، میرزا محمد علی قاضی تبریزی، آرامش یافت و از خواص استاد شد. آیت‏ اللَّه دستغیب همراه با قیام امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۱، مبارزات خویش را آغاز نمود و در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ بازداشت و به تهران تبعید گردید. از آن پس چندین بار در مدت حکومت طاغوت بازداشت و تبعید شد. در طی این مقطع از مبارزات بود که ایشان به همراه چهار تن دیگر از علما، اعلامیه ‏ای صادر و شاه را از سلطنت خلع نمودند. آیت‏ اللَّه دستغیب پس از پیروزی انقلاب اسلامی وظایف ارزشمندی را در نظام جمهوری اسلامی از جمله: نمایندگی مردم شیراز در مجلس خبرگان، امامت جمعه شیراز و نمایندگی امام خمینی(ره) در استان فارس به عهده گرفت. آیت ‏اللَّه دستغیب علاوه بر خدمات متعددی که صرف ساخت، تاسیس و بازسازی بناها و آثار خیریه نمود دارای تالیفات متعددی است که آدابی از قرآن، معراج، ایمان، گناهان کبیره، قلب سلیم، داستان‏های شگفت و… از آن جمله‏ اند. این عالم وارسته و معلم اخلاق سرانجام در بیستم آذر ۱۳۶۰ ش برابر با چهاردهم صفر ۱۴۰۲ق هنگامی که برای ادای نماز جمعه عازم محل برگزاری آن بود از سوی منافقین ضدانقلاب در ۶۸ سالگی به شهادت رسید.